اورانوس

اورانوس (به یونانی: Οὐρανός, Ouranos) به‌معنای آسمان و از ایزد یونانی متناظر با آسمان و بهشت بود. وی از قدیمی‌ترین ایزدان یونانی بود که توسط گایا به‌وجود آمد و سپس همسر او گردید. نام او در اولین کیهان‌شناسی‌های یونانی به‌عنوان نخستین فرمانروای جهان آمده‌است.^[۱] دیودور سیلیسی، تاریخ‌نگار عصر ژولیوس سزار نیز معتقد بود، اورانوس اولین پادشاه اقوام درست‌کار ساحل بوده‌است چرا که آن‌ها را با اجزای مختلف تمدن، از جمله کشاورزی آشنا کرد. بنابر روایتی وی ستاره‌شناس نیز بوده‌است که از حرکت ستارگان و اجرام آسمانی موفق به ابداع نخستین تقویم شد. این تقویم ابتدایی، در امور روزانه از جمله کشاورزی مردم آن سرزمین، از اهمیت زیادی برخوردار بود.^[۲]

گایا، مادر اورانوس، بدون دخالت نر، اورانوس را به‌وجود آورد و خود او نیز به همسری اورانوس درآمد. در ریگ وداها، به افسانهٔ اورانوس و گایا اشاره مبهمی شده‌است و این‌گونه می‌گوید: آسمان و زمین از گذشته‌های دور به‌عنوان زوج نامیرا و دو، نیای جهان به‌شمار می‌رفته‌اند.^[۳] حتی در افسانه‌های یونانی روایت می‌کنند که وقتی کیهان شکل گرفت، هنگامی که نوبت آفرینش انسان شد، گایا اورانوس را به‌وجود آورد و با او ازدواج کرد.^[۴]

In Greek mythology, Uranus (/ˈjʊərənəs/ YOOR-ə-nəs, also /jʊˈreɪnəs/ yoo-RAY-nəs),^[3] sometimes written Ouranos (Ancient Greek: Οὐρανός, lit. 'sky', [uːranós]), is the personification of the sky and one of the Greek primordial deities. According to Hesiod, Uranus was the son and husband of Gaia (Earth), with whom he fathered the first generation of Titans. However, no cult addressed directly to Uranus survived into Classical times,^[4] and Uranus does not appear among the usual themes of Greek painted pottery. Elemental Earth, Sky, and Styx might be joined, however, in solemn invocation in Homeric epic.^[5] Uranus is associated with the Roman god Caelus.^[6][7][8][9]

Most linguists trace the etymology of the name Οὐρανός to a Proto-Greek form *Worsanós (Ϝορσανός),^[10] enlarged from *ṷorsó- (also found in Greek οὐρέω (ouréō) 'to urinate', Sanskrit varṣá 'rain', Hittite ṷarša- 'fog, mist').^[11] The basic Indo-European root is *ṷérs- 'to rain, moisten' (also found in Greek eérsē 'dew', Sanskrit várṣati 'to rain', or Avestan aiβi.varəšta 'it rained on'), making Ouranos the "rain-maker",^[11] or the "lord of rain".^[12]

A less likely etymology is a derivative meaning 'the one standing on high' from PIE *ṷérso- (cf. Sanskrit várṣman 'height, top', Lithuanian viršùs 'upper, highest seat', Russian verh 'height, top'). Of some importance in the comparative study of Indo-European mythology is the identification by Georges Dumézil (1934)^[13] of Uranus with the Vedic deity Váruṇa (Mitanni Aruna), god of the sky and waters, but the etymological equation is now considered untenable.^[14]

اورانوس پدر آسمان، مظهر یونان باستان از آسمان ها و برای مدتی فرمانروای جهان شناخته شده بود. او بدون پدر، تنها توسط گایا باردار شد، که با او زوج اولیه را تشکیل داد، بنابراین به اجداد تقریباً همه خدایان یونان تبدیل شد.به طور سنتی، اورانوس را فرزندان گایا، مادر زمین می‌دانستند، که - همانطور که هزیود بیان می‌کند - او را «برابر خودش آفرید، تا او را از هر طرف بپوشاند، و مکان ثابتی برای خدایان مبارک باشد». با این حال، به گفته نویسندگان بعدی، اورانوس پدری (نسبتاً مبهم) به نام اکمون داشت، که می تواند توضیح دهد که چرا او را گاهی اکمونیدس می نامیدند، به معنای هم «پسر اکمون» و هم  حتی در مراحل بعدی، پدر اورانوس به عنوان اتر، هوای بالا .